مسیح روشن من....
مسیح روشن من....
هر روز که بلند می شوم در سطور کتابهایی غرق می شوم که هیاهوی امواج آنها می تواند آنقدر گوش های مرا پر کند که جایی برای شنیدن آهنگ ترس ها و تردید هایم نباشد.
یک خط منطقی در زندگی تان ایجاد کنید و بعد در مجاورت آن به کارهایی بپردازید که با انجام آنها احساس می کنید دارید خودتان را شخم می زنید. این خط منطقی می تواند کارهای روزمره ای باشد که انجام ندادنشان زندگی تان را از روال معمول خارج می کند بعد خواه نا خواه شما را در معرض فشاری شبیه جدا شدن یک بره از گله قرار می دهد. برای دوری از این فشار، خیلی ساده می توانید بخشی از روز به مکاشفه هایتان بپردازید و در انتهای روز دوباره به سوی گله برگردید. اصلا شاید توی همین گله، چیزهای جالب تری برای پرداختن باشد.
خواندن کتاب های خوب، دقیقا می تواند ساعاتی از روز شما را به خلوتی به یادماندنی بکشاند که باقی روز را از انرژی حاصله از آن لحظه ها با تمامی وجود زندگی کنید.
من در حال خواندن کتاب دیگری از نیکوس کانتزاکیس هستم: کتاب مسیح باز مصلوب. این کتاب روزهای بهاری مرا با هویت خاصی در ذهنم بایگانی می کند، دنبال گیراندن آن نور ایمانی هستم در درونم که خواندن این کتاب، درخشندگی خاصی به آن بخشیده. همان قدر که این مرد با باورهایش، می تواند این طور زیبا دنیا را با تمام سیاهی ها و سپیدی هایش به تصویر کشد، لابد من هم می توانم.
این خط منطقی که مثل یک خط راه آهن کنار قلب من کشیده شده، مرا به دنیای بیرونی وصل می کند و حکم نخ تسبیحی را دارد که دانه های ذهن و فکرم را با هر رنگ و اندازه ای می تواند کنار هم گرد آورد و از پاشیدگی و گم شدن شان جلوگیری کند. به برکت زیر و رو شدن های خاک وجودم، توی کلاس هایم، آرامشی را حس می کنم و منتقل می کنم که به من حس یک کیمیاگر را می دهد...
آه، هم اینک حرفهایی که می خواهم بگویم درست مثل شن از لابه لای غربال ذهنم می ریزد و همین، نوشتن را برایم سخت می کند. نوشتن هم یک قدرتی نیاز دارد که هیجان نگارنده را تعدیل کند، شاید هزینه های معمول، مثلا قبض ها، همین کار را با آدم بکنند.
کسی چه می داند اگر همین حرص و ولع مبارکی که برای کشف زندگی در من می جوشد در مورد پول سراغم آمده بود، الان کجا بودم و چکار می کردم ولی شاید با آن قلب، تردید دارم که می توانستم از خانقاه های ذهنم تا این پایه لذت ببرم.
پی نوشت: مسیح روشن من از همین کتاب برگرفته شده با ترجمه بی نظیر زنده یاد: محمد قاضی.
نظرات شما عزیزان: